نوجوانان (۱۵ سال به بالا)، دانشجویان، شاغلان، بزرگسالان در فرآیند درمان یا ارزیابی روانشناختی.
ین آزمون برای سنجش دیدگاه افراد نسبت به پیامدهای کمالگرایی طراحی شده است، به تفکیک پیامدهای مثبت و منفی.
روانشناسان و مشاوران از آن برای بررسی اینکه آیا افراد کمالگرایی را منجر به انگیزه و موفقیت میدانند یا عامل اختلال در عملکرد میپندارند، استفاده میکنند .
پایایی داخلی (Cronbach's α): برای زیرمقیاس پیامد مثبت تقریباً ۰/۹۱ و برای پیامد منفی حدود ۰/۸۶ گزارش شده است، که نشاندهندهی پایایی بالاست.
روایی سازهای: ساختار دوعاملی تأیید شده؛ همبستگیهای زیرمقیاسها با معیارهای دیگر مانند استانداردهای فردی و کمالگرایی عملکردی مثبت یا منفی مطابق پیشبینی بوده است. همچنین پیامدهای مثبت با شادی و انتقال مثبت و پیامدهای منفی با افسردگی و هیجان منفی همبستگی دارد.
روایی همگرا و افتراقی: نشان دادهشده که پیامدهای مثبت و منفی با ابعاد مثبت و منفی کمالگرایی سازگاری دارند، و روایی پیشبینیکننده نیز در برخی تحلیلها بررسی شدهاند هرچند گاهی فاقد اعتبار افزوده بالینی بودهاند.
آیا تا به حال فکر کردهاید که کمالگرایی شما چه تأثیری بر زندگیتان دارد؟ آیا آن را یک نیروی محرک برای موفقیت میدانید یا یک مانع که باعث استرس و اضطراب میشود؟
مقیاس 10 آیتمی پیامدهای کمالگرایی (COPS) ابزاری روانسنجی است که دقیقاً برای پاسخ به این سؤالات طراحی شده است. این آزمون برخلاف سایر پرسشنامههای کمالگرایی، خودِ صفت کمالگرایی را اندازهگیری نمیکند، بلکه به ارزیابی باورها و برداشتهای ذهنی شما از نتایج و پیامدهای مثبت و منفی کمالگرا بودن میپردازد.
بسیاری از آزمونهای سنتی کمالگرایی (مانند مقیاس فراست یا MPS) بر اندازهگیری صفات کمالگرایانه مانند داشتن استانداردهای بالا یا نگرانی از اشتباه کردن تمرکز دارند. اما مقیاس COPS یک گام فراتر میرود و به حوزه فراشناخت وارد میشود؛ یعنی به شما کمک میکند تا درباره تفکرات و ویژگیهای کمالگرایانه خودتان، فکر و آنها را ارزیابی کنید.
این آزمون بر این ایده استوار است که باور یک فرد درباره کمالگراییاش میتواند به اندازه خود آن صفت، بر رفتار، انگیزه و سلامت روان او تأثیرگذار باشد. برای مثال، فردی که عمیقاً معتقد است کمالگراییاش عامل موفقیت اوست، حتی در صورت وجود نشانههای فرسودگی، تمایل بیشتری به حفظ رفتارهای کمالگرایانه خود خواهد داشت.
این مقیاس کوتاه و کاربردی از 10 سؤال تشکیل شده است که در دو زیرمقیاس مجزا دستهبندی میشوند. این ساختار دو عاملی به ما اجازه میدهد تا نگاهی دقیقتر به تجربه پیچیده کمالگرایی بیندازیم:
پاسخ به سؤالات این آزمون از طریق یک طیف لیکرت 5 درجهای صورت میگیرد (از 1 = کاملاً در مورد من نادرست است تا 5 = کاملاً در مورد من درست است). برای هر یک از دو زیرمقیاس، یک نمره میانگین جداگانه محاسبه میشود. استفاده از میانگین به جای جمع نمرات این مزیت را دارد که نمرات هر دو بخش در همان بازه 1 تا 5 باقی میمانند و تفسیر آنها سادهتر میشود.
یکی از جالبترین یافتههایی که COPS میتواند آشکار کند، وضعیتی به نام
“دوسوگرایی کمالگرایانه” است. این حالت زمانی رخ میدهد که فرد در هر دو زیرمقیاس پیامدهای مثبت و منفی نمره بالایی کسب میکند. چنین فردی از یک سو معتقد است کمالگرایی به او برای رسیدن به اهدافش کمک میکند، اما از سوی دیگر به خوبی از هزینههای آن مانند استرس، اضطراب و کاهش عملکرد آگاه است. این افراد ممکن است احساس کنند در یک تله گیر افتادهاند؛ زیرا مزایای درکشده از کمالگرایی آنقدر برایشان ارزشمند است که نمیتوانند آن را رها کنند، حتی اگر از آسیبهایش آگاه باشند. شناسایی این پروفایل در جلسات درمانی بسیار کلیدی است.
مقیاس COPS از پشتوانه علمی مناسبی برخوردار است. مطالعه اعتبارسنجی اصلی که توسط استوبر و همکارانش (2013) انجام شد، نشان داد که:
با وجود نقاط قوت، این مقیاس محدودیتهایی نیز دارد که باید به آنها توجه کرد:
در محیط بالینی، COPS ابزاری عالی برای درمانگران، بهویژه در رویکرد شناختی-رفتاری (CBT)، است. این آزمون به شناسایی باورهای ناکارآمدی که مانع تغییر میشوند کمک کرده و میتواند به عنوان معیاری برای سنجش پیشرفت درمان به کار رود.
در پژوهش، این مقیاس برای درک بهتر تجربه ذهنی کمالگرایی و بررسی نقش واسطهای یا تعدیلکننده باورها در رابطه بین صفات کمالگرایانه و پیامدهای زندگی مانند موفقیت تحصیلی یا فرسودگی شغلی استفاده میشود.
مقیاس 10 آیتمی پیامدهای کمالگرایی (COPS) یک ابزار روانسنجی معتبر و نوآورانه است که با تمرکز بر ارزیابی فرد از نتایج کمالگرایی خود، دریچهای جدید به دنیای ذهنی افراد کمالگرا باز میکند. این آزمون به ویژه در شناسایی باورهای متناقض و دوسوگرایی افراد قدرتمند است و میتواند مکملی ارزشمند برای ابزارهای سنتی باشد. با این حال، برای تحقق کامل پتانسیل آن، تحقیقات بیشتری برای ارزیابی قدرت پیشبینیکننده و اعتبارسنجی آن در فرهنگهای مختلف ضروری است.
نوجوانان (۱۵ سال به بالا)، دانشجویان، شاغلان، بزرگسالان در فرآیند درمان یا ارزیابی روانشناختی.
ین آزمون برای سنجش دیدگاه افراد نسبت به پیامدهای کمالگرایی طراحی شده است، به تفکیک پیامدهای مثبت و منفی.
روانشناسان و مشاوران از آن برای بررسی اینکه آیا افراد کمالگرایی را منجر به انگیزه و موفقیت میدانند یا عامل اختلال در عملکرد میپندارند، استفاده میکنند .
پایایی داخلی (Cronbach's α): برای زیرمقیاس پیامد مثبت تقریباً ۰/۹۱ و برای پیامد منفی حدود ۰/۸۶ گزارش شده است، که نشاندهندهی پایایی بالاست.
روایی سازهای: ساختار دوعاملی تأیید شده؛ همبستگیهای زیرمقیاسها با معیارهای دیگر مانند استانداردهای فردی و کمالگرایی عملکردی مثبت یا منفی مطابق پیشبینی بوده است. همچنین پیامدهای مثبت با شادی و انتقال مثبت و پیامدهای منفی با افسردگی و هیجان منفی همبستگی دارد.
روایی همگرا و افتراقی: نشان دادهشده که پیامدهای مثبت و منفی با ابعاد مثبت و منفی کمالگرایی سازگاری دارند، و روایی پیشبینیکننده نیز در برخی تحلیلها بررسی شدهاند هرچند گاهی فاقد اعتبار افزوده بالینی بودهاند.
{{ excerpt | truncatewords: 55 }}
{% endif %}