مناسب برای استفاده در جمعیتهای غیربالینی و بالینی برای بررسی ویژگیهای کمالگرایانه
این آزمون برای سنجش کمالگرایی در سه بُعد اصلی طراحی شده است: کمالگرایی خودمحور، دگرمحور، و اجتماعی-تجویزی. با شناسایی این ابعاد، میتوان بین کمالگرایی سازگار و ناسازگار تمایز قائل شد و از آن در ارزیابی، پژوهش و مداخله درمانی استفاده کرد.
پایایی: ضریب آلفای کرونباخ برای هر سه زیرمقیاس معمولاً بین 0.74 تا 0.88 گزارش شده است. در نسخه فارسی نیز آلفاها از 0.75 به بالا هستند.
روایی:
روایی سازه با تحلیل عاملی تأیید شده
روایی همزمان از طریق همبستگی با اضطراب، افسردگی، خودانتقادی و عزتنفس تأیید شده
روایی افتراقی نیز نشان داده که میتوان کمالگرایی ناسازگار را از ویژگیهای مشابه (مثل وجدانمندی بالا) متمایز کرد.
مقیاس کمالگرایی چندبعدی (Multidimensional Perfectionism Scale – MPS) که در سال ۱۹۹۱ توسط پاول هیویت و گوردون فلت ابداع شد، یک نقطه عطف انقلابی در روانشناسی شخصیت و بالینی به شمار میرود. تا پیش از معرفی این ابزار، کمالگرایی عمدتاً یک ویژگی تکبعدی و عمدتاً ناسازگارانه در نظر گرفته میشد که صرفاً بر افکار و باورهای درونی فرد متمرکز بود. اما MPS با ارائه یک مدل چندبعدی، این دیدگاه را متحول کرد و کمالگرایی را نه فقط یک ویژگی درونی، بلکه یک سبک شخصیتی پیچیده با ابعاد بینفردی مهم معرفی نمود.
نوآوری اصلی مدل MPS بر این ایده استوار است که برای درک کامل کمالگرایی، باید هم منبع (چه کسی کمال را طلب میکند) و هم هدف (از چه کسی کمال طلبیده میشود) را از یکدیگر تفکیک کنیم. این مقیاس با تکیه بر نظریههای روانپویشی و بینفردی، استدلال میکند که جنبههای ارتباطی کمالگرایی برای فهم ارتباط آن با مشکلات روانی و اختلالات بالینی ضروری است. این تغییر نگرش، راه را برای تحقیقات جدیدی گشود تا مشخص شود چگونه انتظارات دیگران بر فرد تأثیر میگذارد و چگونه طلب کمال از دیگران به تعارضات بینفردی منجر میشود.
مقیاس MPS کمالگرایی را از طریق سه بعد مجزا و در عین حال مرتبط ارزیابی میکند. تفاوت اصلی این ابعاد در منبع و هدف انتظارات کمالگرایانه نهفته است.
۱.کمالگرایی خودمحور (Self-Oriented Perfectionism – SOP): این بعد، جنبه درونفردی کمالگرایی را میسنجد. افراد با نمره بالای SOP، استانداردهای شخصی بسیار بالا و غیرواقعبینانهای برای خود تعیین میکنند، به شکلی وسواسگونه برای بینقص بودن تلاش میکنند و در صورت شکست، به شدت خود را سرزنش و نقد میکنند. آنها اهمیت غیرمنطقی برای کامل بودن قائل هستند و این انتظارات را به سمت خودشان هدایت میکنند.
۲.کمالگرایی دیگرمحور (Other-Oriented Perfectionism – OOP): این بعد، جنبهای از کمالگرایی است که به سمت دیگران ابراز میشود. افراد با نمره بالای OOP، استانداردهای غیرواقعبینانهای را به افراد مهم زندگی خود (مانند شریک عاطفی، فرزندان و همکاران) تحمیل کرده و آنها را به شکلی انتقادی و نابخشودنی ارزیابی میکنند. این افراد ممکن است در برابر کوتاهی دیگران با خصومت، سرزنش و بیاعتمادی واکنش نشان دهند.
۳.کمالگرایی جامعهمحور (Socially Prescribed Perfectionism – SPP): این بعد به این باور اشاره دارد که دیگران و محیط اجتماعی، انتظارات کمالگرایانه غیرواقعبینانهای از فرد دارند. افراد با نمره بالای SPP، یک فشار مزمن و فراگیر را برای رسیدن به کمال احساس میکنند تا بتوانند تأیید و پذیرش دیگران را به دست آورند. آنها معتقدند که دیگران به شدت آنها را قضاوت میکنند و این فشار خارجی را اغلب غیرقابل کنترل، ناعادلانه و طاقتفرسا میدانند.
مقیاس MPS یک پرسشنامه خودگزارشی ۴۵ آیتمی است که به طور مساوی بین سه مقیاس فرعی تقسیم شده است (۱۵ آیتم برای هر بعد). پاسخدهندگان نظر خود را در مورد هر عبارت بر روی یک مقیاس لیکرت ۷ درجهای از ۱ (“کاملاً مخالفم”) تا ۷ (“کاملاً موافقم”) مشخص میکنند. تکمیل این پرسشنامه معمولاً بین ۱۰ تا ۱۵ دقیقه زمان میبرد و برای بزرگسالان طراحی شده است. سطح خواندن مورد نیاز برای فهم سؤالات، معادل کلاس ششم تا هفتم است که آن را برای طیف وسیعی از مراجعان با سوابق تحصیلی متفاوت قابل دسترس میکند.
فرآیند نمرهگذاری شامل معکوس کردن نمرات ۱۸ آیتم و سپس جمع زدن نمرات مربوط به هر یک از سه زیرمقیاس است. یک ویژگی بسیار مهم MPS این است که هیچ نمره “کلی” یا “جهانی” برای کمالگرایی محاسبه نمیشود. ارزش بالینی و تحقیقاتی این مقیاس در تحلیل و تفسیر پروفایل نمرات در سه بعد مجزا نهفته است. برای تفسیر بالینی، نمرات خام به نمرات استاندارد (T-scores) تبدیل میشوند. نمرات T بالای ۶۵ به عنوان نمرات بالینی قابل توجه در نظر گرفته میشوند و نشاندهنده احتمال بالای آسیبها و پیامدهای آسیبشناختی مرتبط با آن بعد خاص از کمالگرایی هستند.
پژوهشهای گستردهای ویژگیهای روانسنجی عالی MPS را تأیید کردهاند. این مقیاس همسانی درونی بالایی را در نمونههای مختلف از جمله بیماران روانپزشکی و دانشجویان نشان داده است. همچنین، ثبات زمانی (اعتبار بازآزمایی) آن در فواصل چند ماهه بالا بوده است که تأیید میکند MPS ویژگیهای شخصیتی پایداری را میسنجد، نه حالات خلقی گذرا را. ساختار سه عاملی این مقیاس نیز در تحلیلهای عاملی متعدد و در فرهنگهای مختلف، از جمله در یک نمونه برزیلی، تأیید شده است.
MPS یک ابزار قدرتمند برای تدوین یک مفهومسازی غنی و فردی از مراجع است. با شناسایی ابعاد برجسته کمالگرایی، درمانگران میتوانند برنامههای درمانی کاملاً متناسبی را طراحی کنند. برای مثال، نمره بالای SPP به تمرکز درمانی بر الگوهای بینفردی و ترس از ارزیابی منفی اشاره دارد، در حالی که نمره بالای SOP ممکن است نیاز به مداخلاتی برای هدف قرار دادن خودانتقادگری و قوانین شخصی سفت و سخت را نشان دهد.
تحقیقات به طور مداوم نشان دادهاند که هر بعد از کمالگرایی با مشخصات بالینی متفاوتی مرتبط است:
MPS نه تنها یک ابزار بالینی، بلکه یک ابزار تحقیقاتی قدرتمند است. این مقیاس در مطالعهای مهم برای ردیابی روند افزایش سطح کمالگرایی در دانشجویان آمریکایی، کانادایی و بریتانیایی بین سالهای ۱۹۸۹ تا ۲۰۱۶ به کار رفت. این تحقیق نشان داد که کمالگرایی جامعهمحور (SPP) بیشترین افزایش را داشته است، که احتمالاً نشاندهنده تغییرات فرهنگی به سمت فشارهای اجتماعی و والدین بیشتر است. این یافته، MPS را به ابزاری برای سنجش تأثیر روانی روندهای اجتماعی گستردهتر تبدیل میکند.
مقیاس کمالگرایی چندبعدی هیویت و فلت یک ابزار برجسته و ضروری در حوزه شخصیت و روانشناسی بالینی است. این مقیاس با تغییر درک ما از کمالگرایی و ارائه یک چارچوب چندبعدی، امکان ارزیابی دقیقتر، تدوین برنامههای درمانی هدفمند و درک عمیقتری از ارتباط بین شخصیت، آسیبشناسی روانی و زمینههای اجتماعی را فراهم کرده است. توانایی منحصربهفرد آن در تفکیک منبع و هدف خواستههای کمالگرایانه، همچنان بینشهای عمیقی را در مورد ماهیت پیچیده انسان ارائه میدهد.
مناسب برای استفاده در جمعیتهای غیربالینی و بالینی برای بررسی ویژگیهای کمالگرایانه
این آزمون برای سنجش کمالگرایی در سه بُعد اصلی طراحی شده است: کمالگرایی خودمحور، دگرمحور، و اجتماعی-تجویزی. با شناسایی این ابعاد، میتوان بین کمالگرایی سازگار و ناسازگار تمایز قائل شد و از آن در ارزیابی، پژوهش و مداخله درمانی استفاده کرد.
پایایی: ضریب آلفای کرونباخ برای هر سه زیرمقیاس معمولاً بین 0.74 تا 0.88 گزارش شده است. در نسخه فارسی نیز آلفاها از 0.75 به بالا هستند.
روایی:
روایی سازه با تحلیل عاملی تأیید شده
روایی همزمان از طریق همبستگی با اضطراب، افسردگی، خودانتقادی و عزتنفس تأیید شده
روایی افتراقی نیز نشان داده که میتوان کمالگرایی ناسازگار را از ویژگیهای مشابه (مثل وجدانمندی بالا) متمایز کرد.
{{ excerpt | truncatewords: 55 }}
{% endif %}